کد خبر : ۲۲۲۶۲۴ تاریخ خبر: ۱۳۹۶/۱۰/۱۷ ساعت ۰۱:۲۸
رئیس دانشکده فنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول:
موفقیت محققان دزفولی در تولید میلگرد مقاوم در برابر خوردگی
علی حیدری مقدم، رئیس دانشکده فنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول به همراه 4 محقق دیگر موفق به تولید و تجاری سازی نوعی میلگرد و آرماتور کمپوزیتی مقاوم در برابر خوردگی با استحکام بالا شدند.
وی بیان اینکه مدت 4 سال بر روی این طرح تحقیقاتی پژوهشی کار شده است اظهار داشت: میلگرد و آرماتور کمپوزیتی تقریبا دچار خوردگی نمی شود و 20 برابر فولاد استحکام دارد، لذا در ساختمان هایی که استفاده می شود از استحکام بالایی برخوردار است.
حیدری مقدم با بیان اینکه مشابه این نوع محصول در خارج از کشور و اخیرا در داخل کشور نیز تولید می شود تصریح کرد: شرکت های داخلی برای تولید این محصول از دستگاه های خارجی استفاده می کنند، اما به ابتکار پژوهشگران دزفولی تمام مراحل ساخت دستگاه و دانش تولید میلگرد و آرماتور کمپوزیتی بومی سازی شده است.
رئیس دانشکده فنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول در ادامه افزود: برای تولید این محصول و ساخت دستگاه های آن تاکنون 500 میلیون ریال هزینه شده است، ضمن اینکه فضای مورد نیاز برای تولید این محصول از سوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول تامین شده است.
وی بیان کرد: هر چند آرماتور کمپوزیتی تولیدی 10 تا 15 درصد گران تر از فولاد است، اما در مقایسه با فولاد از استحکام بیش تری برخوردار است، لذا استفاده از آرماتور کامپوزیتی در سازه علاوه بر استحکام بیش تر مقرون به صرفه است.
علی حیدری مقدم به مزیت محصولات تولید شده این گروه نسبت به دیگر تولیدات اشاره کرد و اذعان داشت: مزیت این محصولات این است که با تغییر ترکیب مواد می توان هزاران محصول متنوع و سازگار با شرایط آب و هوایی مختلف تولید کرد که هر کدام از محصولات تولیدی خاصیت خاص خود را دارند.
وی گفت: این گروه تحقیقاتی پژوهشی شامل علی اکرمی و علی شهروزیان فر از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد دزفول، مجید جراح از افراد با سابقه در کارهای فنی و حسین صاحبی بزاز، مالک شرکت پویا مکانیک صاحبی تحت هدایت و رهبری اینجانب، تحقیق در این زمینه را از یک کار پژوهشی کوچک آغاز کردیم و این محصول اکنون به مرحله تجاری سازی رسیده و از برخی شرکت ها نیز سفارش خرید دریافت کرده ایم.
حیدری مقدم اظهار کرد: طرح های پژوهشی عموما در حلقه پژوهش و تحقیق باقی مانده و به مراحل تجاری سازی نمی رسند که این مشکل ناشی از نبود زیرساخت های لازم است.